Na de verkiezingen en de coalitiebesprekingen was het dan op 10 mei zover. Voor het eerst mocht de ChristenUnie deel uitmaken van het college in Opsterland. Het is dus ook een primeur dat onze partij een wethouder in deze mooie gemeente mag leveren.
Daarvoor zijn wij dankbaar, al is de huidige tijd wel een lastige om verantwoordelijkheid te dragen. De gemeenten moeten bezuinigen en dat is niet leuk. Pijnloos snijden bestaat niet en de burgers zullen toch wat gaan merken van de krappere beurs van de overheid. Daarbij zullen de minder financieel draagkrachtigen overigens zo veel mogelijk moeten worden ontzien.
In verband met projecten bij zigeuners kom ik jaarlijks in Roemenie. Deze bevolkingsgroep heeft het erg moeilijk. Er is sprake van armoede en discriminatie. Als je dan weer terugkomt in Nederland ben je toch dankbaar voor de wijze waarop zaken hier zijn geregeld. Het kan natuurlijk altijd beter, zeker als je bijvoorbeeld geen werk hebt, maar er is een vangnet.
Welvaart is mooi, maar welzijn is belangrijker. In ruime zin, maar ook persoonlijk. Als het met je kinderen goed gaat, is dat iets om heel dankbaar voor te zijn. Onze oudste zoon en zijn vrouw zijn na hun auto-ongeluk van eind februari (zie hieronder) bijna helemaal hersteld. Wat een wonder en een zegen. Ook na zo'n ernstig vliegtuigongeluk in Libie met zeer veel verdriet bij de nabestaanden realiseer je je dan dat de relatie met degenen die je liefhebt het belangrijkste is dat telt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten