maandag 1 maart 2010

Politiek en relativering


Het is de nachtmerrie voor iedere ouder. Op zondagmiddag belt je zoon in paniek op dat hij en zijn vrouw een auto-ongeluk hebben gehad. Als ouders snel je naar de plek van het ongeval en je treft je ontredderde kind aan die pijn heeft en ernstig bezorgd bij een vernielde auto staat waarin zijn echtgenote, onze schoondochter, bloedend vastzit. Een film begint zich af te draaien.

Politie, ambulances en de brandweer komen ter plaatse. Voor je gevoel heeft dit lang geduurd, maar als men er is wordt er door alle hulpdiensten uitstekend werk geleverd. Voorbijgangers hadden al eerder eerste hulp verleend en het wordt door de professionals overgenomen. Ook bekommert men zich over de inzittenden van de andere auto die bij het ongeluk betrokken is. Pas later realiseer je je dat zij er ook nog waren. Gelukkig was het met hen goed afgelopen.

Onze schoondochter heeft een hersenschudding, kneuzingen en een gat in haar hoofd. Onze zoon alleen lichte kneuzingen; zij zijn er goed afgekomen. Het had anders kunnen lopen, gezien de kracht van de aanrijding. God zij dank dus voor deze afloop. De vier weken geleden gekochte auto, gekocht van het laatste spaargeld en alleen WA-verzekerd, is total loss, maar dat is natuurlijk maar bijzaak.

Ging na het ongeval alles helemaal goed? Bijna wel. Een paar dingen leverden echter toch wel wat frustratie op. Zo is het niet erg handig van ambulancebroeders om bij aankomst op de plek van het ongeval een bekende enthousiast te begroeten en beleefdheden uit te wisselen voordat men hulp gaat bieden aan een bloedend slachtoffer, dat vast in een auto zit. Agressie jegens hulpdiensten is uit den boze (dat komt helaas te veel voor), maar men moet zich wel kunnen inleven in de gemoedstoestand van de betrokkenen. In ziekenhuis Nij Smellinghe acteert en reageert bij de Spoedeisende Hulp een overigens kundige hoofdverpleegster zo chagrijnig en kortaf, dat dit alleen al een reden is om te hopen dat je nooit op deze afdeling terecht zult komen.

Zelf ben ik betrokken bij de opleiding van hulpverleners, die kort na traumatische ervaringen van slachtoffers ter plaatse komen. Tijdens de opleiding wordt er constant op gehamerd dat inlevingsvermogen heel belangrijk is. Wees professioneel, maar ga je werk nooit als routine zien en blijf correct, ook al worden in jouw ogen wellicht onnodige of domme vragen gesteld.

Voor alle helderheid, hulde aan alle vriendelijke en betrokken hulpverleners! Dit geldt voor de Politie Smallingerland/Opsterland, de Brandweer Opsterland, de ambulancediensten en de voorbijgangers, die net als Barmhartige Samaritaan niet langsliepen of -reden, maar stopten. Ook veel respect voor de artsen en het uiterst vriendelijk (niet-leidinggevend) verpleegkundig personeel van Nij Smellinghe.

Eind goed, al goed dus. Zit er ook nog een politieke kant aan deze zaak? Inderdaad, het ongeval vond plaats op de kruising van de Butewei en de N381 in Opsterland. Er zijn plannen om de N381 tussen Drachten en Donkerbroek veiliger te maken. U kunt zich voorstellen dat onze steun hiervoor als ChristenUniefractie door dit ongeluk alleen maar groter is geworden. Gelukkig hebben alle partijen veiligheid hoog in het vaandel staan, dus maakt het mij op dat punt niet uit welke partij u steunt. U ziet, na sommige gebeurtenissen wordt alles relatief, zelfs de politiek....

Zie ook:
http://www.waldnet.nl/wn/nieuws/28123/Twee_gewonden_bij_ongeval_Ureterp.html

http://www.flitsnieuws.nl/nieuws/?content=detail&id=8095

1 opmerking: