Nu de eerste maanden van mijn wethouderschap achter de rug zijn, wordt het tijd om met wat vooroordelen af te rekenen. Ten eerste moet de fabel worden ontzenuwd dat ambtenaren niet hard werken. Dat is een misverstand; men ziet kans om dagelijks mijn bureau vol te storten met visies, nota's en andere documenten. Ook de collega-wethouders worden zodanig bedolven dat regelmatig uitgraven noodzakelijk is. Het vervelende is dat al het geproduceerde nog zinvol en nuttig is ook, zodat het ronde archief maar zelden behoeft te worden geleegd.
Ten tweede zou er bij de overheid veel geld worden weggesmeten en alles zou maar kunnen op kosten van de belastingbetaler. Mijn mening is een andere op het moment dat ik bij een temperatuur van 30 graden of meer zwetend in mijn kamer met een inrichting uit de zeventiger jaren verkoeling zoek bij een ventilator van EUR 20,00, die alleen maar de warme lucht verplaatst.
Tenslotte zou een overheidsbaan saai zijn. Dat geldt zeker niet voor het wethouderschap! Het is boeiend om te laveren tussen de burger die kwaliteit verwacht, de gemeenteraad die kritisch is op het gevoerde beleid, de achterban, die de identiteit wil terugvinden bij de genomen besluiten, de pers die graag een sappig verhaal wil presenteren en de ambtenaren die verwachten dat je besluitvaardig, duidelijk en richtinggevend bent. Je moet dus een soort (Duitse) inktvis met veel armen zijn, die ook nog juist voorspelt hoe de toekomst eruit ziet, of, wat minder ambitieus, een pakezel, die draagt wat hij kan of soms zelfs nog wat meer.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten